11 marca 2016 r.
Dr hab. Jarosław Kijak, prof. UZ zastępca dyrektora Instytutu Astronomii im. profesora Janusza Gila Uniwersytetu Zielonogórskiego został powołany na członka Komitetu Astronomii PAN na 4-letnią kadencję. Prof. J. Kijak jest astrofizykiem, radioastronomem, absolwentem (z 1990 r.) Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze. W 1994 r. uzyskał stopień doktora nauk fizycznych w zakresie astrofizyki na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, a w 2004 r. Rada Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego nadała Mu stopień doktora habilitowanego.
Badania naukowe prof. J. Kijaka koncentrują się wokół pulsarów radiowych oraz zjonizowanego ośrodka międzygwiazdowego. Od ponad 20 lat przeprowadza obserwacje pulsarów przy użyciu największych radioteleskopów na świecie. Kierował kilkoma grantami naukowymi przyznawanymi przez Komitet Badań Naukowych oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Obecnie jest kierownikiem grantu Narodowego Centrum Nauki. Jego dorobek naukowy obejmuje 65 prac, w tym 40 opublikowanych w czasopismach z listy filadelfijskiej, które były cytowane przez innych autorów ponad 500 razy - Indeks Hirscha wynosi 14.
11 marca 2016 r.
Dr hab. Jarosław Kijak, prof. UZ zastępca dyrektora Instytutu Astronomii im. profesora Janusza Gila Uniwersytetu Zielonogórskiego został powołany na członka Komitetu Astronomii PAN na 4-letnią kadencję. Prof. J. Kijak jest astrofizykiem, radioastronomem, absolwentem (z 1990 r.) Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Zielonej Górze. W 1994 r. uzyskał stopień doktora nauk fizycznych w zakresie astrofizyki na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, a w 2004 r. Rada Wydziału Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego nadała Mu stopień doktora habilitowanego.
Badania naukowe prof. J. Kijaka koncentrują się wokół pulsarów radiowych oraz zjonizowanego ośrodka międzygwiazdowego. Od ponad 20 lat przeprowadza obserwacje pulsarów przy użyciu największych radioteleskopów na świecie. Kierował kilkoma grantami naukowymi przyznawanymi przez Komitet Badań Naukowych oraz Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Obecnie jest kierownikiem grantu Narodowego Centrum Nauki. Jego dorobek naukowy obejmuje 65 prac, w tym 40 opublikowanych w czasopismach z listy filadelfijskiej, które były cytowane przez innych autorów ponad 500 razy - Indeks Hirscha wynosi 14.
Od początku swojej kariery naukowej jest związany z zielonogórskim środowiskiem naukowym, najpierw z Wyższej Szkoły Pedagogicznej, a później Uniwersytetu Zielonogórskiego. Obecnie zajmuje stanowisko profesora nadzwyczajnego na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Zielonogórskiego.
W 1994 r. otrzymał 1,5. roczne stypendium Towarzystwa im. Maxa Plancka, a w 1998 r. nagrodę naukową Prezydenta Miasta Zielona Góra. Wypromował 3 osoby ze stopniem doktora, w tym jedną osobę z Indii. Jest członkiem Międzynarodowej Unii Astronomicznej oraz Polskiego Towarzystwa Astronomicznego.
Jest przedstawicielem UZ w konsorcjum POLFAR, zrzeszającym polskie instytucje naukowe zarządzające polskimi stacjami systemu LOFAR. Projekt budowy 3 polskich stacji tego systemu znalazł się w 2010 r. na pierwszej liście Polskiej Mapy Drogowej Infrastruktury Badawczej i jest jednym z pierwszych, który uzyskał pełne finansowanie. W 2015 r. polskie stacje sytemu LOFAR zostały oddane do użytku i włączone do międzynarodowej sieci tego typu radioteleskopów tworzących jeden duży radioteleskop (International LOFAR Telescope – ILT).
Serdecznie gratulujemy powołania.
Od początku swojej kariery naukowej jest związany z zielonogórskim środowiskiem naukowym, najpierw z Wyższej Szkoły Pedagogicznej, a później Uniwersytetu Zielonogórskiego. Obecnie zajmuje stanowisko profesora nadzwyczajnego na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Zielonogórskiego.
W 1994 r. otrzymał 1,5. roczne stypendium Towarzystwa im. Maxa Plancka, a w 1998 r. nagrodę naukową Prezydenta Miasta Zielona Góra. Wypromował 3 osoby ze stopniem doktora, w tym jedną osobę z Indii. Jest członkiem Międzynarodowej Unii Astronomicznej oraz Polskiego Towarzystwa Astronomicznego.
Jest przedstawicielem UZ w konsorcjum POLFAR, zrzeszającym polskie instytucje naukowe zarządzające polskimi stacjami systemu LOFAR. Projekt budowy 3 polskich stacji tego systemu znalazł się w 2010 r. na pierwszej liście Polskiej Mapy Drogowej Infrastruktury Badawczej i jest jednym z pierwszych, który uzyskał pełne finansowanie. W 2015 r. polskie stacje sytemu LOFAR zostały oddane do użytku i włączone do międzynarodowej sieci tego typu radioteleskopów tworzących jeden duży radioteleskop (International LOFAR Telescope – ILT).
Serdecznie gratulujemy powołania.
