17 maja 2021 r.
W dniach 17-18 maja 2021 r. odbywa się zorganizowana przez Zakład Językoznawstwa Instytutu Filologii Polskiej konferencja z cyklu Język – obyczaj – wspólnota. Jest to spotkanie badaczy zainteresowanych społecznym charakterem języka. Temat wiodący siódmego już spotkania – Bliskie otoczenie człowieka. Leksyka, teksty, dyskursy – daje okazję do dyskusji nad istotnym wycinkiem codzienności człowieka i sposobami jego ujęzykowienia na różnych etapach dziejów polszczyzny (i innych języków) w różnych (kon)tekstach kultury.
Doświadczenie przestrzeni jest codziennym i powszechnym składnikiem ludzkiego świata. Szczególne znaczenie ma najbliższe otoczenie człowieka: przestrzeń zamknięta, oswojona, centrum ustalonych wartości, czyli to, co Yi-Fu Tuan określa jako miejsce. Rozróżnienie na miejsce i przestrzeń pozwala zwrócić uwagę nie tylko na ich fizykalne aspekty, ale także na wynikające z tej opozycji kategorie, jak bezpieczeństwo – groza, stabilność – ruch, separacja – wspólnota, prywatne – publiczne, bliski – daleki, tu – tam. Oczywiste jest też, że różne kultury (a zatem i języki) inaczej dzielą przestrzeń, inaczej ją mierzą, inne wartości przypisują jej częściom. Najbliższe otoczenie człowieka można zatem uznać za historycznie i kulturowo uwarunkowaną rzeczywistość konstruowaną rozmaicie przez określone społeczności. Nie sposób też zapomnieć o społecznym wymiarze najbliższego otoczenia człowieka, czyli wspólnot różnego rodzaju, w tym wspólnot wirtualnych.
W założeniu organizatorów konferencja pozwoli ujawnić i opisać fizykalne, socjalne i kulturowe aspekty funkcjonowania tego fragmentu rzeczywistości pozajęzykowej z uwzględnieniem wszelkich przemian, zarówno kulturowych, jak i cywilizacyjnych.
W konferencji wezmą udział lingwiści z Gdańska, Katowic, Łodzi, Poznania, Warszawy, Wrocławia i Zielonej Góry.
W dniach 17-18 maja 2021 r. odbywa się zorganizowana przez Zakład Językoznawstwa Instytutu Filologii Polskiej konferencja z cyklu Język – obyczaj – wspólnota. Jest to spotkanie badaczy zainteresowanych społecznym charakterem języka. Temat wiodący siódmego już spotkania – Bliskie otoczenie człowieka. Leksyka, teksty, dyskursy – daje okazję do dyskusji nad istotnym wycinkiem codzienności człowieka i sposobami jego ujęzykowienia na różnych etapach dziejów polszczyzny (i innych języków) w różnych (kon)tekstach kultury.
Doświadczenie przestrzeni jest codziennym i powszechnym składnikiem ludzkiego świata. Szczególne znaczenie ma najbliższe otoczenie człowieka: przestrzeń zamknięta, oswojona, centrum ustalonych wartości, czyli to, co Yi-Fu Tuan określa jako miejsce. Rozróżnienie na miejsce i przestrzeń pozwala zwrócić uwagę nie tylko na ich fizykalne aspekty, ale także na wynikające z tej opozycji kategorie, jak bezpieczeństwo – groza, stabilność – ruch, separacja – wspólnota, prywatne – publiczne, bliski – daleki, tu – tam. Oczywiste jest też, że różne kultury (a zatem i języki) inaczej dzielą przestrzeń, inaczej ją mierzą, inne wartości przypisują jej częściom. Najbliższe otoczenie człowieka można zatem uznać za historycznie i kulturowo uwarunkowaną rzeczywistość konstruowaną rozmaicie przez określone społeczności. Nie sposób też zapomnieć o społecznym wymiarze najbliższego otoczenia człowieka, czyli wspólnot różnego rodzaju, w tym wspólnot wirtualnych.
W założeniu organizatorów konferencja pozwoli ujawnić i opisać fizykalne, socjalne i kulturowe aspekty funkcjonowania tego fragmentu rzeczywistości pozajęzykowej z uwzględnieniem wszelkich przemian, zarówno kulturowych, jak i cywilizacyjnych.
W konferencji wezmą udział lingwiści z Gdańska, Katowic, Łodzi, Poznania, Warszawy, Wrocławia i Zielonej Góry.
