Po raz pierwszy w tłumaczeniu na dwa języki: po polsku i po rosyjsku ukazał się podręcznik naturalizowanej Szwajcarki - Anny Tumarkin pt. "Istota i rozwój filozofii szwajcarskiej". Książka wyszła w Oficynie Wydawniczej UZ w serii Rosyjska Myśl Filozoficzna i Społeczna. Monografie. Przekładu dokonali: dr Bogumiła Husak z Uniwersyteckiego Centrum Kształcenia Językowego i Alexander Tsygankov, a redaktorką przekładu i autorką wstępu jest prof. dr hab. Lilianna Kiejzik z Instytutu Filozofii UZ.
W recenzji wydawniczej s. prof. Teresa Obolevitch napisała między innymi: „Recenzowana książka jest niezwykle wartościowa z kilku powodów. Po pierwsze, ukazuje postać i twórczość Anny Tumarkin – rosyjskiej myślicielki, pierwszej kobiety profesor filozofii, której imię i dzieło zostało niezasłużenie zapomniane. Po drugie, praca wpisuje się w serie intelektualnych portretów kobiet-filozofek, które Lilianna Kiejzik […] od kilku lat odkrywa dla szerszego kręgu czytelników literatury filozoficznej […]. Po trzecie, prezentowane dzieło Anny Tumarkin jest pasjonującym wprowadzeniem w mało znane dzieje i specyfikę filozofii szwajcarskiej. […] Co ciekawe, taki podręcznik był po raz pierwszy napisany przez Rosjankę, która obrała Szwajcarię za swą drugą ojczyznę. Z tego też względu Autorka pisze z pozycji badacza zaangażowanego, lecz zarazem z pewnym dystansem, obiektywnie przedstawiając w swej książce fakty i postacie. Po czwarte, książka stanowi przekład z niemieckiego od razu na dwa języki: polski (wykonany przez Bogumiłę Husak) i rosyjski (sporządzony przez Alexandra Tsygankova), przez co jej dystrybucja obejmuje nie tylko Polskę, ale czytelników w zasadzie z całego świata”.
Oto opis kiążki: "Tak się składa, że w programach oraz w podręcznikach do historii filozofii ze świecą szukać rozdziałów poświęconych filozofii szwajcarskiej. Na mapie światowej filozofii nie znajdziemy nurtów czy kierunków filozoficznych, których twórcami byliby Szwajcarzy. Nie słychać też, aby jakiś szwajcarski filozof był twórcą szkoły myśli. Co prawda, wiele mówi się o Wolterze (1694-1778) czy Rousseau (1712-1778), żyjących w Szwajcarii przez jakiś czas, ale zaliczani są raczej do oświecenia francuskiego, które w XVIII wieku opanowało kontynent europejski. Do twórców szkoły zalicza się z kolei Carla Gustawa Junga (1875-1961), był jednak psychiatrą i psychologiem, częściowo tylko otarł się o filozofię w rozważaniach o nieświadomości zbiorowej i archetypach, ale prędzej funkcjonował w szeroko rozumianych naukach o kulturze, nie zaś filozofii w sensie klasycznej jej problematyki. Możemy jeszcze wymienić mniej znanych: Emericha de Vattela (1714-1767) – filozofa i prawnika, Paula Bernaysa (1888-1977) – filozofa matematyki, mistyka Henri Frédérica Amiela (1821-1881) czy teologa i filozofa Romano Amerio (1905-1997), ale nie zmienia to faktu, że o filozofii szwajcarskiej wiemy niewiele." (źródło: katalog.ow.uz.zgora.pl).
Więcej informacji o książce można znaleźć na: katalog.ow.uz.zgora.pl.
