19 października 2015 r.
Dokładnie rok temu, nagle, odszedł od nas prof. zw. dr hab. Janusz Gil - prorektor Uniwersytetu Zielonogórskiego. Do dzisiaj nie możemy zrozumieć tego, co się wówczas wydarzyło. Nauka polska straciła wybitnego badacza, zielonogórskie środowisko zaangażowanego organizatora i animatora życia naukowego, wielu spośród nas – Przyjaciela.
To był szok. Rozmawialiśmy zaledwie kilka dni wcześniej. Wszystko było w porządku. Janusz wraz z zespołem pracował nad obserwacją pulsara PSR 1133+16. Na ten cel otrzymał prestiżowy grant. I ta nieoczekiwana wiadomość w niedzielne październikowe popołudnie. Najpierw pojawiło się niedowierzanie, a potem przejmujący smutek. Zaledwie półtora roku wcześniej wspólnie otwieraliśmy salę seminaryjną im. prof. Romana Juszkiewicza, innego wybitnego astronoma, który również przedwcześnie odszedł.
Janusz był wybitną Osobowością. Nie tylko świetnym naukowcem, ale człowiekiem z charakterem, twardo broniącym swego stanowiska. Serdeczny dla współpracowników i przyjaciół, potrafił wytyczyć granice, których nieproszeni goście nigdy nie przekroczyli.
Januszu, bardzo nam Ciebie brakuje.
Rektor Uniwersytetu Zielonogórskiego,
prof. dr hab. inż. Tadeusz Kuczyński
Prof. Janusz Gil studiował na Wydziale Matematyczno-Fizycznym WSP w Rzeszowie. Studia doktoranckie odbył na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie w 1983 roku obronił doktorat. Tam również zdobył habilitację i otrzymał profesurę, kolejno w latach 1988 i 1996. Od 1988 roku pracował w Zielonej Górze, najpierw jako adiunkt w Instytucie Fizyki Wyższej Szkoły Pedagogicznej, później jako dyrektor Instytutu Astronomii Uniwersytetu Zielonogórskiego. Od września 2012 r. do chwili śmierci pełnił funkcję prorektora ds. nauki i współpracy z zagranicą UZ.
Zajmował się badaniem pulsarów i gwiazd neutronowych, a w szczególności ich promieniowaniem radiowym i rentgenowskim. Z jego inicjatywy 1 lipca 1989 r. powstało Zielonogórskie Centrum Astronomii, które było prekursorem Instytutu Astronomii UZ. Pod kierownictwem prof. Janusza Gila stał się (Instytut) liczącym i znanym w kraju oraz na świecie ośrodkiem astronomii.
Prowadził wykłady w wielu zagranicznych ośrodkach naukowych. W 1984 r., po obronie doktoratu, wyjechał do Narodowego Centrum Radioastronomii w Charlottesville, (USA). Następne lata 1985-1987 spędził na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Kentucky (USA). W latach 1991-1993 przebywał na stypendium Humboldta w Instytucie Radioastronomii Maxa Plancka w Bonn (Niemcy). W 1997 roku wyjechał jako honorowy profesor wizytujący na Uniwersytet w Hong Kongu. Honorowe stypendium Humboldta uzyskał w 2001 roku. W 2005 roku jako profesor wizytujący przebywał na Wydziale Fizyki i Astronomii Uniwersytetu Las Vegas w Nevadzie (USA).
Autor wielu artykułów i kilku książek popularnonaukowych oraz 154 publikacji cytowanych ok. 1 700 razy, w tym 92 prace filadelfijskie cytowane ok. 1 650 razy. Indeks Hirscha - 26.
