19 sierpnia 2017 r.
Od czwartku, czyli od 17 sierpnia br. 15 studentów Wydziału Lekarskiego i Nauk o Zdrowiu Uniwersytetu Zielonogórskiego uczestniczy w czterodniowym, skompresowanym Areopagu Etycznym. Zajęcia potrwają do niedzieli, 20 sierpnia br.
Areopag Etyczny to autorski program wypracowany przez zespół Puckiego Hospicjum p.w. św. Ojca Pio. Hospicjum zostało założone przez ks. Jana Kantego Kaczkowskiego oraz współpracujących z nim ekspertów.
W czwartek, 17 sierpnia br. studenci uczestniczyli w wykładzie dra Piotra Szeląga, który wprowadził ich w bioetykę. W piątek, 18 sierpnia br. dr Jakub Wiśniewski opowiedział o opiece paliatywnej w kontekście hospicjum dziecięcego: „Rozmowy dziecinnie trudne”. Dziś, czyli w sobotę (19.08. br.) dr Zbigniew Żylicz poruszył kwestię dylematów nowoczesnej medycyny wobec zbliżającej się śmierci. W niedzielę, 20 bm. z końcowym wykładem wystąpi dr Mariusz Wirga, a będzie on dotyczył dobrej opieki nad pacjentem. Oprócz tego: windsurfing i warsztaty z aktorami.
Podczas Areopagu studenci kierunku lekarskiego UZ uczą się przeprowadzać trudne rozmowy z chorymi i ich rodzinami. Każdy z uczestników AE bierze udział w warsztatach prowadzonych przez psychologa oraz aktorów. Zaproszeni aktorzy wcielają się w chorych, a rolą studenta jest przekazanie im informacji o niepomyślnym rokowaniu. Przed każdą scenką przyszły lekarz otrzymuje krótki opis choroby oraz sytuacji rodzinnej pacjenta. Scenki trwają około 5-10 minut, a następnie są omawiane. Uczestnicy AE podzieleni są na grupy tak, aby każdy mógł spróbować własnych sił.
Warsztatom towarzyszą zajęcia windsurfingowe prowadzone przez Szkołę Windsurfingu Marzeny Okońskiej „Na Fali” http://www.okonska.inf.pl dwie godziny dziennie, w większości spędzane na deskach (o ile tylko pozwala na to pogoda). Uczestnicy podzieleni są na kilkuosobowe grupy, zgodnie z poziomem zaawansowania i pływają pod okiem instruktorów.
Każdy dzień warsztatów i surfingu kończy się wykładem i dyskusją. Wśród poruszanych tematów znajdują się zagadnienia związane z opieką paliatywną, bioetyką, rozmową z pacjentem oraz prawnymi aspektami pracy lekarza.
Poniżej prezentujemy zdjęcia z zajęć zielonogórskich studentów w Pucku. Ich autorem jest Paweł Pustelnik, któremu serdecznie dziękuję za przemiłą współpracę.
Przy tej okazji warto przypomnieć postać ś. p. ks. Jana Kantego Kaczkowskiego, założyciela Puckiego Hospicjum.
Jan Kanty Kaczkowski (ur. 19 lipca 1977 r. w Gdyni, zm. 28 marca 2016 r. w Sopocie) – polski duchowny rzymskokatolicki, prezbiter, doktor nauk teologicznych, bioetyk, organizator i dyrektor Puckiego Hospicjum p.w. św. Ojca Pio.
Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Gdańskim Seminarium Duchownym, kończąc je w 2002 r. z magisterium z teologii. W 2007 r. na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie na podstawie dysertacji: Godność człowieka umierającego a pomoc osobom w stanie terminalnym – studium teologiczno-moralne uzyskał doktorat nauk teologicznych. W 2008 r. ukończył studia podyplomowe z bioetyki na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie.
W latach 2002–2007 pracował jako wikariusz w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Pucku. W 2007 r. po zwolnieniu z obowiązków wikariuszowskich pozostał w parafii w charakterze pomocy duszpasterskiej. Objął funkcję kapelana domu pomocy społecznej i szpitala w Pucku. Od 2004 r. do 2011 r. był katechetą w Liceum Ogólnokształcącym w Pucku i w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Rzucewie. W 2010 r. został wykładowcą bioetyki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W 2004 był jednym z założycieli Puckiego Hospicjum Domowego. W latach 2007–2009 koordynował prace budowy Puckiego Hospicjum p. w. św. Ojca Pio, a w 2009 r. został jego dyrektorem i prezesem zarządu. Utworzył program szkoleniowy w zakresie bioetyki chrześcijańskiej. Prowadził wykłady i warsztaty z tematyki hospicyjnej. Organizator warsztatów z komunikacji i etyki w medycynie dla studentów medycyny i prawa pod nazwą Areopag Etyczny. W wolontariat hospicyjny angażował tzw. trudną młodzież i osoby skazane.
Został ambasadorem zorganizowanych w 2016 w Krakowie Światowych Dni Młodzieży.
Od urodzenia miał lewostronny niedowład i dużą wadę wzroku. Zdiagnozowano u niego nowotwór nerki (wyleczony) i glejaka mózgu. Zmarł 28 marca 2016 r. w rodzinnym domu w Sopocie. Został pochowany 1 kwietnia 2016 r. na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.
Jako vloger publikował swoje filmy na portalu Boska.TV. Na podstawie rozmów z nim powstały książki: Szału nie ma, jest rak (Więź, 2013), Życie na pełnej petardzie (Wydawnictwo WAM, 2015) i Dasz radę. Ostatnia rozmowa (Wydawnictwo WAM, 2016), Żyć aż do końca. Instrukcja obsługi choroby (Więź, 2017). Autor książki Grunt pod nogami (Wydawnictwo WAM, 2016).
Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 11 kwietnia 2012 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Nadano mu tytuł honorowego obywatela Pucka. W 2016 r. otrzymał Honorowe Wyróżnienie za Zasługi dla Województwa Pomorskiego.
Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia wyróżniła go medalem „Curate Infirmos”. Został laureatem Nagrody Ślad im. biskupa Jana Chrapka (2014), nagrody Pontifici przyznawanej przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej (2014), nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej za działalność publiczną (2014), otrzymał medal św. Jerzego „Tygodnika Powszechnego” (2015), Różę Gali za działalność charytatywną (2015) oraz został laureatem konkursu Sukces Roku 2015 w Ochronie Zdrowia w kategorii osobowość roku.
Żartobliwie mówił o sobie, że jest onkocelebrytą.
Źródło: wikipedia.
Jan Kanty Kaczkowski (ur. 19 lipca 1977 r. w Gdyni, zm. 28 marca 2016 r. w Sopocie) – polski duchowny rzymskokatolicki, prezbiter, doktor nauk teologicznych, bioetyk, organizator i dyrektor Puckiego Hospicjum p.w. św. Ojca Pio.
Studia filozoficzno-teologiczne odbył w Gdańskim Seminarium Duchownym, kończąc je w 2002 r. z magisterium z teologii. W 2007 r. na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie na podstawie dysertacji: Godność człowieka umierającego a pomoc osobom w stanie terminalnym – studium teologiczno-moralne uzyskał doktorat nauk teologicznych. W 2008 r. ukończył studia podyplomowe z bioetyki na Uniwersytecie Papieskim Jana Pawła II w Krakowie.
W latach 2002–2007 pracował jako wikariusz w parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Pucku. W 2007 r. po zwolnieniu z obowiązków wikariuszowskich pozostał w parafii w charakterze pomocy duszpasterskiej. Objął funkcję kapelana domu pomocy społecznej i szpitala w Pucku. Od 2004 r. do 2011 r. był katechetą w Liceum Ogólnokształcącym w Pucku i w Zespole Szkół Ponadgimnazjalnych w Rzucewie. W 2010 r. został wykładowcą bioetyki na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W 2004 był jednym z założycieli Puckiego Hospicjum Domowego. W latach 2007–2009 koordynował prace budowy Puckiego Hospicjum p. w. św. Ojca Pio, a w 2009 r. został jego dyrektorem i prezesem zarządu. Utworzył program szkoleniowy w zakresie bioetyki chrześcijańskiej. Prowadził wykłady i warsztaty z tematyki hospicyjnej. Organizator warsztatów z komunikacji i etyki w medycynie dla studentów medycyny i prawa pod nazwą Areopag Etyczny. W wolontariat hospicyjny angażował tzw. trudną młodzież i osoby skazane.
Został ambasadorem zorganizowanych w 2016 w Krakowie Światowych Dni Młodzieży.
Od urodzenia miał lewostronny niedowład i dużą wadę wzroku. Zdiagnozowano u niego nowotwór nerki (wyleczony) i glejaka mózgu. Zmarł 28 marca 2016 r. w rodzinnym domu w Sopocie. Został pochowany 1 kwietnia 2016 r. na Cmentarzu Komunalnym w Sopocie.
Jako vloger publikował swoje filmy na portalu Boska.TV. Na podstawie rozmów z nim powstały książki: Szału nie ma, jest rak (Więź, 2013), Życie na pełnej petardzie (Wydawnictwo WAM, 2015) i Dasz radę. Ostatnia rozmowa (Wydawnictwo WAM, 2016), Żyć aż do końca. Instrukcja obsługi choroby (Więź, 2017). Autor książki Grunt pod nogami (Wydawnictwo WAM, 2016).
Postanowieniem prezydenta RP Bronisława Komorowskiego z 11 kwietnia 2012 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Nadano mu tytuł honorowego obywatela Pucka. W 2016 r. otrzymał Honorowe Wyróżnienie za Zasługi dla Województwa Pomorskiego.
Papieska Rada ds. Duszpasterstwa Służby Zdrowia wyróżniła go medalem „Curate Infirmos”. Został laureatem Nagrody Ślad im. biskupa Jana Chrapka (2014), nagrody Pontifici przyznawanej przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej (2014), nagrody Newsweeka im. Teresy Torańskiej za działalność publiczną (2014), otrzymał medal św. Jerzego „Tygodnika Powszechnego” (2015), Różę Gali za działalność charytatywną (2015) oraz został laureatem konkursu Sukces Roku 2015 w Ochronie Zdrowia w kategorii osobowość roku.
Żartobliwie mówił o sobie, że jest onkocelebrytą.
Źródło: wikipedia.
