15 października 2020 r.
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że dnia 11 października 2020 roku zmarł prof. dr hab. inż. Józef Wranik, absolwent i były wieloletni pracownik naukowy Politechniki Śląskiej, pracownik Politechniki Łódzkiej, filia w Bielsku-Białej, profesor Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu, emerytowany profesor Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Profesor J. Wranik urodził się 14 grudnia 1938 roku w Raciborzu. Studiował na Wydziale Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Studia ukończył w 1962 roku z dyplomem magistra inżyniera budownictwa przemysłowego i ogólnego. W latach 1974 - 1982 pracował na Politechnice Łódzkiej, w filii w Bielsku-Białej ze stopniem dra hab. inż. Był członkiem sekcji Mechaniki Konstrukcji przy Polskiej Akademii Nauk, członkiem Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej oraz członkiem Komitetu Naukowego Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. Na stanowisko docenta został powołany 1.09.1980 r.
W latach 1980 - 1982 działacz Opozycji, represjonowany za aktywną działalność przeciw dyktaturze komunistycznej, na rzecz niepodległego Państwa Polskiego i respektowania praw człowieka w PRL. Inicjator i przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność przy Politechnice Łódzkiej, filia w Bielsku-Białej. W związku z prowadzoną działalnością internowany i umieszczony w Ośrodku Odosobnienia w Jastrzębiu Zdroju, a następnie w Ośrodku Odosobnienia w Łupkowie. Zmuszony do opuszczenia Ojczyzny.
Od 1985 r. współpracował jako projektant i inżynier bezpieczeństwa konstrukcji (Prüfingenieur) z wieloma biurami projektowymi w Niemczech, pod koniec jako kierownik działu statyki i planowania nośności konstrukcji, osobiście projektując bądź kierując pracami projektowymi. W 1994 r. uzyskał prawo do tytułu inżyniera doradcy i rzeczoznawcy na terenie Bawarii.
Jako członek Niemieckiego Towarzystwa Mechaniki i Matematyki Stosowanej GAMM, aktywnie zaangażowany w rozwój polskiej sekcji GAMM, brał czynny udział w konferencjach naukowych w Niemczech i całej Europie, wygłaszając referaty po polsku i po niemiecku.
Po powrocie do kraju, od 1995 r. profesor nadzwyczajny Wydziału Budownictwa w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu, od 1996 profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Zielonogórskiego, (Instytut Budownictwa, Zakład Konstrukcji Budowlanych), emerytowany, nadal prowadził zajęcia do 2017 r., opierając się na swym bogatym, międzynarodowym doświadczeniu.
Wybitny specjalista z zakresu mechaniki konstrukcji, pozostawił po sobie obszerny dorobek naukowy w postaci licznych publikacji i skryptów, prowadził obrady naukowe i przewodniczył pracom naukowo-badawczym. Był autorem, bądź współautorem, ponad 50 prac naukowo-badawczych, ponad 30 referatów, ponad 20 publikacji naukowych, ponadto wielu skryptów.
Odszedł Człowiek uczciwy i prawy, oddany nauce, Ojczyźnie i rodzinie. W każdej chwili swego życia wierny swoim ideałom. Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności oraz Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości Polonia Rediviva.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w sobotę 17 października 2020 roku w kaplicy na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach. Rozpoczną się mszą o godz. 10.00 w kościele p.w. św. Krzyża w Gliwicach, kondukt pogrzebowy zacznie się formować ok. 10.45 od bramy głównej Cmentarza Centralnego w Gliwicach.
Z głębokim żalem zawiadamiamy, że dnia 11 października 2020 roku zmarł prof. dr hab. inż. Józef Wranik, absolwent i były wieloletni pracownik naukowy Politechniki Śląskiej, pracownik Politechniki Łódzkiej, filia w Bielsku-Białej, profesor Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Opolu, emerytowany profesor Uniwersytetu Zielonogórskiego.
Profesor J. Wranik urodził się 14 grudnia 1938 roku w Raciborzu. Studiował na Wydziale Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach. Studia ukończył w 1962 roku z dyplomem magistra inżyniera budownictwa przemysłowego i ogólnego. W latach 1974 - 1982 pracował na Politechnice Łódzkiej, w filii w Bielsku-Białej ze stopniem dra hab. inż. Był członkiem sekcji Mechaniki Konstrukcji przy Polskiej Akademii Nauk, członkiem Polskiego Towarzystwa Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej oraz członkiem Komitetu Naukowego Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa. Na stanowisko docenta został powołany 1.09.1980 r.
W latach 1980 - 1982 działacz Opozycji, represjonowany za aktywną działalność przeciw dyktaturze komunistycznej, na rzecz niepodległego Państwa Polskiego i respektowania praw człowieka w PRL. Inicjator i przewodniczący Komisji Zakładowej NSZZ Solidarność przy Politechnice Łódzkiej, filia w Bielsku-Białej. W związku z prowadzoną działalnością internowany i umieszczony w Ośrodku Odosobnienia w Jastrzębiu Zdroju, a następnie w Ośrodku Odosobnienia w Łupkowie. Zmuszony do opuszczenia Ojczyzny.
Od 1985 r. współpracował jako projektant i inżynier bezpieczeństwa konstrukcji (Prüfingenieur) z wieloma biurami projektowymi w Niemczech, pod koniec jako kierownik działu statyki i planowania nośności konstrukcji, osobiście projektując bądź kierując pracami projektowymi. W 1994 r. uzyskał prawo do tytułu inżyniera doradcy i rzeczoznawcy na terenie Bawarii.
Jako członek Niemieckiego Towarzystwa Mechaniki i Matematyki Stosowanej GAMM, aktywnie zaangażowany w rozwój polskiej sekcji GAMM, brał czynny udział w konferencjach naukowych w Niemczech i całej Europie, wygłaszając referaty po polsku i po niemiecku.
Po powrocie do kraju, od 1995 r. profesor nadzwyczajny Wydziału Budownictwa w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu, od 1996 profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Zielonogórskiego, (Instytut Budownictwa, Zakład Konstrukcji Budowlanych), emerytowany, nadal prowadził zajęcia do 2017 r., opierając się na swym bogatym, międzynarodowym doświadczeniu.
Wybitny specjalista z zakresu mechaniki konstrukcji, pozostawił po sobie obszerny dorobek naukowy w postaci licznych publikacji i skryptów, prowadził obrady naukowe i przewodniczył pracom naukowo-badawczym. Był autorem, bądź współautorem, ponad 50 prac naukowo-badawczych, ponad 30 referatów, ponad 20 publikacji naukowych, ponadto wielu skryptów.
Odszedł Człowiek uczciwy i prawy, oddany nauce, Ojczyźnie i rodzinie. W każdej chwili swego życia wierny swoim ideałom. Odznaczony Krzyżem Wolności i Solidarności oraz Medalem Stulecia Odzyskanej Niepodległości Polonia Rediviva.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się w sobotę 17 października 2020 roku w kaplicy na Cmentarzu Centralnym w Gliwicach. Rozpoczną się mszą o godz. 10.00 w kościele p.w. św. Krzyża w Gliwicach, kondukt pogrzebowy zacznie się formować ok. 10.45 od bramy głównej Cmentarza Centralnego w Gliwicach.
